Dragers van het licht
Een grote groep dansers luidde de adventsperiode in, door rondom het licht te dansen.
Gedurende de advent is het ’s avonds te koud om buiten te kunnen zijn. Dan zoeken wij het in de warmte van de kerkzaal, met het licht als natuurfenomeen en ons symbool. Om uiteindelijk dragers van dat licht te mogen zijn. De handen op elkaars schouders, en reidansen maar. Drie stappen vooruit, en steeds weer eentje terug. Zo zijn we even samen op weg.
Wij wensen en bidden
dat de klank van het komende Kerstfeest
te horen mag zijn
voor ieder die luistert, met een geopend hart.
In onze wereld gaan mensen de gang door hun leven,
zoals ook wij hier op onze tocht tot hiertoe, gekomen zijn.
Hier zijn wij, binnen de verstilling van deze kerkzaal.
In de warme nabijheid van elkaar,
en binnen Uw geborgenheid.
Wij wensen en bidden
dat de kracht van onze dans en muziek
eenzaamheid mag verdrijven, en warmte brengt.
En ons doet weten van wat was, wat is en van wat zal komen.
Aan het eind zongen we drie keer:
Licht dat terug komt.
Hoop die niet sterven wil.
Vrede die bij ons blijft.
Hedi Hegeman
