Mol

Molmol

Dat ik woon in de aarde,
woel door de grote moeder,
kind aan huis blijf bij haar,

en dat ik het gevaar
schuw van alles onder de zon –
goed, maar moet ik niet leven

zoals ik ben, blind
en met de onrust in de poten
van een grond doordrenkt van doden.

Hans Andreus Verzamelde gedichten
Bert Bakker Amsterdam, 1995

Dit bericht is geplaatst in Gedichten, Hand Andreus, Herdenken. Bookmark de permalink.