Op weg naar Pasen
Om die weg met vrucht te gaan
worden we uitgenodigd om ons vrij te maken
van wat ons op het hart ligt,
en dat wat ons belast voor God te brengen.
Als teken van bereidheid tot inkeer, boetedoening
en zelfonderzoek, schrijven wij straks op het
briefje in uw liturgie dat wat ons hindert
in onze relatie tot God, onszelf en onze naaste.
Die briefjes worden tijdens de viering verbrand tot as:
as het symbool van sterfelijkheid, rouw en boete.
Deze as wordt in de aarde gewerkt,
en in die aarde krijgt u straks gelegenheid zaad te zaaien.
Op Stille Zaterdag komt de tekst bij het zaaien
en het uitgelopen zaaisel in de viering van die avond,
terug.
Tot slot wensen we elkaar met olie en goede woorden
(benedicere) een inspirerende weg naar Pasen toe.
Teun Kruijswijk Jansen