Voorgoed
Marijke van der Giessen
Vroeg in de morgen die dag
gingen zij op weg
de wereld zag er anders uit,
droefheid steeg op uit de grond
zwaar als de lucht was hun hart.
Tot op onzichtbaar teken
de hemel een scheur
vertoont van licht dat herademt
over aarde en water,
ongrijpbaar licht over hen.
Als op vleugels gedragen
geraken zij thuis,
hun voeten langs paden van licht
waar het einde geen einde
maar licht is en leven voorgoed.
Jeanette van Osselen
