De stilte hangt tegen de toekomst aan
Foto: Hedi Hegeman
De stilte hangt als een tapijt
tegen mijn echte toekomst aan.
Er groeien paden om te gaan:
de grond wordt wand; kleur krijgt de tijd.
Elk zacht geluid krijgt stem en zin,
maakt ruimte en sterft zingend weg.
De woorden kennen heg en steg,
dwalen niet weg van hun begin.
Ik hoor iets waaien door mijn hoofd,
maar waar ’t verhaal bewogen is,
ben ‘k zelf de laatste hindernis.
Totdat ineens mijn zwijgen komt,
waarin zich het geluk vermomt,
dat God mij vroeger had beloofd.
Thijs Weerstra, Met andere woorden, Pinksterbundel. Zutphen, Terra.
