Meditatie over bomen: Een geleide meditatie
Foto: Marijke van der Giessen
De lente is een tijd van wortelen. Al wat gezaaid wordt zal naast het ontkiemen van de plant die het in zich draagt, ook wortel moeten schieten om tot wasdom te kunnen komen. Vaste planten in de tuin zullen nieuwe wortels maken. Bomen gaan nog dieper en wijder de grond in en met hun takken nog hoger en wijder in de lucht.
Bomen zijn de longen van onze moeder aarde. Geplant door God, bedreigd door de mens. Bomen kunnen symbool zijn voor ons bestaan. In psalm 1 (vers 3) wordt de gelovige mens vergeleken met een boom wortelend aan levend water.
Aan de hand van een lied staan we stil bij de boom als symbool van ons leven.
Korte aandachtoefening
(op een meditatiebankje, op een stoel of in een meditatiehouding op de grond).
Ga voor uzelf na of u goed zit. Voldoende gesteund, gedragen door de aarde. Geen knellende kleding. Adem rustig in en uit en volg de adem. Laat met de uitademing los wat u stoort en kom zo al ademend tot stilte en rust.
Muziek
Stel u voor dat u in een tuin bent en bij een groot grasveld staat. Midden in het grasveld staat een boom. U wandelt nu rustig naar die boom en loopt er een keer om heen. Maak nu contact met die boom. Raak de stam aan, kijk naar het bladerdak en stel u de wortels voor. Ga nu onder de boom zitten met uw rug tegen de stam.
We lezen drie coupletten van een lied, na elk couplet is er stilte.
Probeer nu met de rug tegen de boom het lied door u heen te laten gaan en ervaar maar wat het bij u oproept, waar het u naar toe brengt.
Leven als de bomen,
trouw en aardsgezind,
bij het water wonen,
leven van de wind.
Hemelhoog geloven,
leven uit één stuk,
ademnood te boven,
onverdeeld geluk.
Stilte
Leven als de bomen,
God heeft hen geplant,
leven om te loven,
leven uit Gods hand.
Op de lente hopen,
weten van de herfst,
dromen van de zomer,
leven dat niet sterft.
Stilte.
Toevlucht voor de vogels,
Schaduw, onderdak,
Huis van mededogen,
Liefde wijd vertakt.
Leven als de bomen,
zingen voor je God,
levenslang geloven,
vaste voet aan de grond.
(Hans Bouma)
Ga voor uzelf na welk beeld u het meest heeft geraakt, breng dat in een kort gebed voor God.
Kom nu los van de boom. Sta op en loop naar de rand van het grasveld. Kijk nog eens om naar uw boom. Laat dan het beeld los en wordt u ervan bewust dat u in deze ruimte zit. Adem diep in en uit, beweeg u en kom in een andere houding.
Zr. Chiara Bots osc in: Aarden in geloof- lente, Gottmer/ Franciscaanse Samenwerking 1999
Droomtuin
Aandachtsbeeld: een tak
Gij, Tuinman van ons leven,
Gij schonk ons leven
in de aardetuin.
Gij vraagt ons
die tuin te ontwikkelen en te beheren met wijsheid
opdat de aarde leefbaar blijft voor ons en alle schepselen die na ons komen.
Voedt ons met
de humus van uw woord.
Lezing Genesis 2, 7-8 : In het midden van de tuin stonden de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad.
Wij dromen nog de oude droom:
een paradijselijk hof
met midden in de levensboom
en alles open voor Gods lof.
Alles gesloten voor het kwade
dat er in onze wereld is.
De huiveringen van de haat,
de machteloosheid van ’t gemis.
Wij zijn voor onze droom te klein,
te smart’tlijk in onszelf verdeeld,
omdat wij goden willen zijn,
Maar zijn geschapen naar Gods beeld.
Hoe rijmt zijn naam op onze naam?
Er loopt een breuk door ieder ding,
en breekt het beeld als in een raam,
een trilling, een vertekening.
Wij zien het rechte beeld niet meer,
een engel onderbreekt het licht,
een vlammend zwaar zwaait heen en weer
en overweldigt ons gezicht.
O God, herstel wat Gij begon,
leid ons terug in uw domein,
verlicht ons met uw zuivre zon,
zodat wij zienden zullen zijn.
J.W. Schulte Nordholt, uit: Liederen van het begin, Zoetermeer, Boekencentrum, 1983.
Gij, Boetseerder,
met uw droomtuin voor ogen,
richt onze voeten op aarde,
leer onze handen
de aarde-tuin beheren.
Herstel ons zicht
op wat breek en broos
kwetsbaar en klein is.
Geef ons oog voor
vernietiging en vergiftiging,
onherstelbare schade
voor Uw schepping.
Herstel ons denken
aan vandaag en morgen.
Richt ons op duurzaamheid,
met Uw droomtuin voor ogen,
tot in eeuwigheid.
Groene levenskracht
Aandachtsbeeld: een kruis of een tak met een gaffelvorm
Gij, Levende,
die het leven wilt
en niet de dood.
Maak ons ontvankelijk
voor het jonge groen,
elke vorm van levenskracht
Uw kracht,
buiten ons,
in ons.
Lezing: Lucas 23,31 .. want als ze dit doen met het groene hout, het dorre, wat zal daarmee geschieden? ( vertaling Naardense Bijbel)
Het licht
Het licht, Gods witte licht, breekt zich in kleuren:
kleuren zijn daden van het licht dat breekt.
Het leven breekt zich in het bont gebeuren,
en mijn ziel breekt zich als ze woorden spreekt.
Slechts die zich sterven laat, kan ’t leven beuren:
O zie mijn bloed dat langs de spijkers leekt!
Mijn raam is open, open zijn mijn deuren –
Hier is mijn hart, hier is mijn lichaam: breekt!
De grond is zacht van lente. Door de bomen
weeft zich een waas van groen, en mensen komen
wandelen langs de vijvers in het gras –
Naakt aan een paal geslagen door de koorden,
ziel die zichzelve brak in liefde en woorden:
dit zijn de daden waar ik mens voor was.
Martinus Nijhoff, uit: Verzamelde gedichten, Den Haag, Bert Bakker, 1963
